آقطی سیاه (الدربری)
سامبوکوس نیگرا گونهای است که بیشتر در طب سنتی و داروسازی کاربرد دارد. گونههای دیگر شامل Sambucus canadensis (آقطی آمریکایی)، Sambucus ebulus (آقطی کوتوله یا خمان) و … میباشند.
گیاه آقطی خواص ضد ویروس، تقویت ایمنی بدن، آنتیاکسیدانی، ضد التهاب و تعریقآوری دارد.
Sambucus nigra (elderberries)
خانواده : Adoxaceae (آدوکساسه)
رده : Magnoliopsida (دولپهایها)
راسته : Dipsacales (بوقناقسانان)
مورفولوژی: گیاهشناسی آقطی (الدربری)
نام دیگر گیاه آقطی (Common Names)
-
Elderberry (آقطی سیاه)
-
Black elder (آقطی سیاه)
-
European elder (آقطی اروپایی)
-
Sambucus (سامبوکوس)
زیستگاه و شرایط رشد (Place and Growing Conditions)
زیستگاه:
آقطی سیاه بومی اروپا، شمال آفریقا و بخشهایی از غرب آسیا است و در حال حاضر در آمریکای شمالی و بسیاری از مناطق معتدل دیگر نیز طبیعی رشد میکند.
شرایط رشد:
اقلیم (Climate): معتدل، با ترجیح به مناطق خنک تا ملایم
خاک (Soil): مرطوب، زهکشیشده، کمی اسیدی تا خنثی (pH بین ۵.۵ تا ۶.۵)
نور خورشید (Sunlight): آفتاب کامل تا نیمسایه
آبیاری (Watering): نیاز به رطوبت یکنواخت و منظم
ارتفاع (Elevation): از نواحی پست تا مناطق کوهستانی یافت میشود.
ریختشناسی (Botanical Morphology)
۱. ریشهها (Roots)
-
نوع (Type): سطحی، گسترده و رشتهای (Fibrous)
-
رفتار (Behavior): سیستم ریشهای کمعمق با ریشههای جانبی که در اطراف پخش میشوند.
-
کارکرد (Function): جذب مؤثر آب در خاکهای مرطوب؛ مناسب برای تثبیت شیبها
۲. ساقهها و شاخهها (Stems and Branches)
-
ساقههای جوان (Young Stems): سبز و نرم، با گذر زمان چوبی میشوند
-
شاخههای مسن (Older Branches): دارای پوست قهوهای روشن تا خاکستری با شیارهای کمعمق
-
مغز ساقه (Pith): دارای مغزی سفید، نرم و اسفنجی؛ یکی از ویژگیهای بارز گونههای آقطی
-
الگوی رشد (Growth Pattern): حالت ایستاده تا خمیده؛ در صورت عدم هرس بهصورت تودهای بوتهای درمیآید.
۳. برگها (Leaves)
-
آرایش (Arrangement): متقابل (Opposite)
-
نوع (Type): شانهای مرکب (Pinnately compound)
-
برگچهها (Leaflets): ۵ تا ۷ (گاهی تا ۹) برگچه بیضوی یا نیزهایشکل
-
اندازه برگچهها: ۵ تا ۱۲ سانتیمتر
-
لبهها (Margins): دندانهدار (Serrated)
-
سطح برگها: سطح رویی صاف و سبز تیره؛ سطح زیرین کمرنگتر و گاه دارای کرکهای نرم
-
بو (Scent): برگها هنگام لهشدن بویی تند و گاه ناخوشایند دارند.
۴. گلها (Flowers / Inflorescence)
-
نوع گلآذین (Type): چتر مرکب تخت یا کمی گنبدیشکل (Flat-topped or slightly domed cymes)
-
اندازه (Size): ۱۰ تا ۲۵ سانتیمتر قطر
-
رنگ (Color): سفید مایل به کرم
-
زمان گلدهی (Blooming Time): اواخر بهار تا اوایل تابستان (معمولاً اردیبهشت تا خرداد)
-
عطر (Fragrance): رایحهای ملایم و شیرین
-
گردهافشانی (Pollinators): جلب زنبورها، مگسها و سایر حشرات گردهافشان
۵. میوهها (Fruits / Berries)
-
نوع (Type): شفتهای کوچک (Drupes)، که اغلب بهعنوان «توت» شناخته میشوند.
-
رنگ (Color): بنفش تیره تا سیاه در زمان رسیدن
-
اندازه (Size): ۳ تا ۵ میلیمتر قطر
-
آرایش (Arrangement): بهصورت خوشههای آویزان (Drooping umbels)
-
طعم (Taste): ترش و اندکی تلخ در حالت خام؛ شیرین – ترش پس از پخت
-
سمیت (Toxicity): میوههای نارس، دانهها و برگها حاوی گلیکوزیدهای سیانوژنیک بوده و در صورت مصرف خام میتوانند سمی باشند؛ پختن ضروری است.
۶. دانهها (Seeds)
-
شکل (Shape): کوچک، سخت و کلیهایشکل (Kidney-shaped)
-
رنگ (Color): قهوهای روشن
-
انتشار (Dispersal): توسط پرندگان و حیواناتی که میوه را میخورند انجام میشود.
تغییرات فصلی (Seasonal Changes)
بهار (Spring): باز شدن جوانهها و رشد گلها
تابستان (Summer): شکوفایی کامل گلها و تشکیل میوهها
پاییز (Autumn): رسیدن میوهها، آغاز ریزش برگ
زمستان (Winter): مرحله خواب؛ ساقهها بدون برگ باقی میمانند.
خواص آقطی سیاه (الدربری)
ترکیبات فعال (Active Ingredients)
-
فلاونوئیدها (Flavonoids): مانند کورستین (Quercetin)، کامفرول (Kaempferol)، و روتین (Rutin)
-
آنتوسیانینها (Anthocyanins): بخصوص سیانیدین-۳-گلوکوزید (Cyanidin-3-glucoside) که رنگ بنفش تیره میوه را ایجاد میکند.
-
اسیدهای فنولیک (Phenolic acids): مانند کلروژنیک اسید (Chlorogenic acid)
-
ویتامینها (Vitamins): ویتامین C، ویتامین A و برخی از ویتامینهای گروه B
-
مواد معدنی (Minerals): آهن، پتاسیم
-
تریترپنها (Triterpenes) در گلها: آلفا و بتا-آمیرین (α- و β-Amyrin)
-
لکتینها و گلیکوزیدهای سیانوژنیک (Lectins and Cyanogenic Glycosides): در میوه خام و دانهها – سمی هستند و باید بهدرستی فرآوری شوند.
روش استخراج ترکیبات فعال (How to Extract Active Ingredients)
۱. دمکرده (Infusion or Tea)
مخصوص گلهای خشکشده:
۱ تا ۲ قاشق چایخوری در آب داغ بهمدت ۱۰–۱۵ دقیقه دم شود.
۲. جوشانده (Decoction)
برای میوهها (تازه یا خشکشده، که باید پخته شوند تا سمی نباشند):
بهمدت ۲۰–۳۰ دقیقه بهآرامی در آب بجوشانید.
۳. تِنکتور (Tincture)
لهکردن میوهها یا گلها و خیساندن آنها در الکل ۴۰–۵۰٪ بهمدت ۲ تا ۴ هفته
صاف کرده و در ظرف تیره نگهداری شود.
۴. شربت (Syrup): رایجترین شکل دارویی برای میوهها
پختن میوهها با آب و افزودن عسل یا شکر
صافکردن و نگهداری در یخچال
کاربردهای دارویی و پزشکی (Medicinal and Medical Applications)
کاربردهای تأییدشده بالینی:
ضدویروس (Anti-viral): بویژه علیه ویروس آنفلوآنزا نوع A و B و ویروسهای سرماخوردگی
تقویت سیستم ایمنی (Immune booster): افزایش تولید سیتوکینها
آنتیاکسیدان قوی (Antioxidant): کاهش اثرات مخرب رادیکالهای آزاد
ضدالتهاب (Anti-inflammatory): کمک به التهاب خفیف مجاری تنفسی
تعریقآور (Diaphoretic): افزایش تعریق و کمک به کاهش تب
کاربردهای سنتی/گیاهی:
دمکرده گل آقطی (Elderflower tea): برای سرماخوردگی، عفونت سینوس، تب یونجه و روماتیسم
میوهها (Berries): برای سرفه، گلودرد و برونشیت
کاربرد موضعی گلها: برای التهاب پوست، آفتابسوختگی و زخمها
طریقه مصرف آقطی سیاه (How to Use and Pharmaceutical Format)
اشکال رایج دارویی:
شربت (Syrup): بزرگسالان ۵ تا ۱۵ میلیلیتر در روز؛ کودکان (بسته به سن) ۲.۵ تا ۵ میلیلیتر
تنکتور (Tincture): ۱ تا ۲ میلیلیتر، ۲ تا ۳ بار در روز
کپسول/قرص (Capsules/Tablets): حاوی عصاره استانداردشده (معمولاً ۳۰۰–۶۰۰ میلیگرم عصاره آقطی)
چای (Tea) از گلها: ۱ تا ۳ فنجان در روز
قرص مکیدنی (Lozenges): برای گلودرد (حاوی عصاره میوه)
نکته مهم: میوه خام، برگها و دانهها حاوی گلیکوزیدهای سیانوژنیک هستند و نباید خام مصرف شوند.
عوارض جانبی آقطی سیاه (الدربری)
اگرچه آقطی سیاه در صورت مصرف درست ایمن تلقی میشود، ولی باید به موارد زیر توجه کرد:
عوارض احتمالی:
تهوع یا استفراغ (در صورت مصرف خام یا نپخته میوهها)
واکنشهای آلرژیک (بهویژه نسبت به گرده یا گل)
ناراحتی خفیف گوارشی
اسهال (در صورت مصرف زیاد شربت یا عصاره)
موارد منع مصرف:
زنان باردار یا شیرده: اطلاعات ایمنی کافی وجود ندارد و از مصرف خودداری شود.
بیماریهای خودایمنی: ممکن است باعث تحریک سیستم ایمنی شود.
کودکان زیر ۵ سال: با احتیاط و فقط با دوز مناسب تحت نظر پزشک استفاده شود.
سمیت گیاه آقطی (الدربری)
بخش گیاه | وضعیت سمیت | توضیحات |
---|---|---|
برگها | سمی | حاوی گلیکوزیدهای سیانزا که در بدن به سیانید تبدیل میشوند. |
ساقهها | سمی | دارای ترکیبات سمی مشابه برگها. |
پوست ساقه | سمی | تحریککننده دستگاه گوارش. |
میوه نارس | سمی | دارای گلیکوزیدهای سمی؛ مصرف آن ممکن است موجب تهوع و اسهال شود. |
دانه میوه | نسبتاً سمی | در صورت مصرف زیاد بهصورت خام میتواند مشکلساز شود. |
علائم مسمومیت با گیاه آقطی سیاه
مصرف ناصحیح (مثلاً خوردن برگها یا میوه نارس) میتواند علائم زیر را ایجاد کند:
تهوع
اسهال
سرگیجه
سردرد
دلدرد
در موارد شدید: اختلال تنفسی، تشنج و مرگ (نادر ولی محتمل در دوز بالا)
چگونه از آقطی بهصورت ایمن استفاده کنیم؟
نکته ایمنی | توضیحات |
---|---|
فقط میوه رسیده و پخته استفاده شود | پختن باعث غیرفعال شدن ترکیبات سمی میشود. |
برگ و پوست خورده نشوند | این بخشها سمی هستند و مصرف خوراکی آنها خطرناک است. |
دوز مصرف رعایت شود | زیادهروی حتی در فرآوردههای مجاز هم باعث عوارض گوارشی میشود. |
احتیاط در کودکان | کودکان حساسترند و بهتر است با مشورت پزشک مصرف کنند. |
اگرچه در مطالعات آزمایشگاهی، نشان داده شده که حرارت دادن (مانند جوشاندن میوهها برای تهیه شربت یا مربا) میزان گلیکوزیدهای سیانیدی میوه آقطی را تقریباً به صفر میرساند ولی بهتر است از مصرف خانگی گیاه آقطی بدین صورت خودداری و فرم رایج دارویی (شربت) از داروخانه یا عطاری خریداری شود.
فرمت دارویی گیاه آقطی (الدربری) : شربت (مرسومترین) - قرص - کپسول - دمنوش
آقطی در محصولات دارویی دینه
شربت اکیناکید
شربت تقویت سیستم ایمنی کودکان و بزرگسالان
حاوی میوه آقطی، اندام هوایی اکیناسه و موسیلاژ برگ گل پنیرک
مطالعات بالینی:
ترکیبات گیاه سامبوکوس نیگرا (Sambucus berries (elderberries (آقطی یا الدربری) سبب کاهش دوره بیماری آنفولانزا و سرماخوردگی میشود. مصرف شربت آقطی از طرف کمیسیون اروپا بعنوان داروی درمان سرفه، برونشیت و شربت بهبود سرماخوردگی همراه با تب توصیه میشود.
جدول تبارشناسی گیاه آقطی سیاه
سطح طبقهبندی | نام لاتین | معادل فارسی |
---|---|---|
سلسله (Kingdom) | Plantae | گیاهان |
کلاد | Tracheophytes | گیاهان آونددار |
کلاد | Angiosperms | گیاهان گلدار |
کلاد | Eudicots | دولپهایهای حقیقی |
کلاد | Asterids | آستریدها |
راسته (Order) | Dipsacales | دیپساکالس |
خانواده (Family) | Adoxaceae | خانواده آدوکساسه |
سرده (Genus) | Sambucus | آقطی |
گونه (Species) | Sambucus nigra | آقطی سیاه |
تفاوت تبارشناسی آقطی در منابع مختلف از دو جنبه اصلی ناشی میشود:
۱. ساختار طبقهبندی زیستی (ویرایشهای گوناگون طبقهبندی علمی)
۲. استفاده از اصطلاحات تخصصی گیاهشناسی در فارسی
تفاوت سطح طبقهبندی (کلاد و کلاس) در گیاهشناسی:
دیدگاه سنتی: Class = Magnoliopsida (دیگر بندرت استفاده میشود).
دیدگاه مدرن (پذیرفتهشده در منابع مانند APG IV): استفاده از کلادها (بدون تعیین کلاس) Angiosperms → Eudicots → Asterids
دیدگاه مدرن (فیلوژنتیکی) اکنون در منابعی مانند Plants of the World Online، NCBI Taxonomy، و APG IV system معتبرتر است.
NCCIH – National Center for Complementary and Integrative Health (NIH)
P. M. D. Kitts, et al., Toxicology of Elderberry Species, 2000.