درخت چای
روغن درخت چای، موضعی استفاده شده زیرا ترکیبات فعال آن سبب تخریب دیواره سلولی باکتری و قارچ میشود.
خواص ضدالتهابی روغن درخت چای در کاهش التهابات پوست مؤثر است.
Tea Tree
Melaleuca alternifolia
Myrtaceae
توصیف گیاه درخت چای (Melaleuca alternifolia)
ملالوکا آلترنیفولیا، درخت یا درختچه‌ای بومی استرالیاست که به ارتفاع حدود 4 تا 6 متر می‌رسد. برگ‌های نازک و سوزنی شکل آن سبز کم‌رنگ است و دارای گل‌های کوچک و سفید مایل به کرم می‌باشد. روغن اساسی این گیاه که از برگ‌های آن استخراج میشود؛ بعنوان بخش فعال دارویی شناخته شده است.
ترکیبات فعال (عصاره) درخت چای (Tea Tree)
ترکیبات اصلی روغن درخت چای عمدتاً حاوی ترپنوئیدهایی مانند ترپینن-4-ال (بیش از 30%)، آلفا-ترپینول و 1,8-سینئول (1,8-Cineole) می‌باشد که دارای خواص ضدباکتری، ضدقارچ و ضدالتهابی هستند.
نحوه استفاده از روغن درخت چای
روغن درخت چای به‌طور موضعی استفاده میشود. ترکیبات فعال آن به شکستن دیواره‌های سلولی باکتری‌ها و قارچ‌ها کمک کرده یا رشد آن‌ها را مهار مینماید. همچنین خواص ضدالتهابی آن در کاهش التهاب پوستی مؤثر است.
خواص روغن درخت چای در طب سنتی
در طب سنتی بومیان استرالیا، برگ‌های درخت چای خرد شده و برای درمان زخم‌ها، عفونت‌های پوستی و نیش حشرات استفاده می‌شده است. روغن آن به‌طور گسترده‌ای برای درمان عفونت‌های قارچی مانند پای ورزشکاری و همچنین برای بهبود مشکلات تنفسی مانند آسم استفاده می‌شد.
خواص روغن درخت چای برای پوست و شوره سر
- درمان عفونت‌های قارچی پوست: همانند عفونت‌های قارچی پای ورزشکار، عفونت‌های قارچی ناخن و عفونت‌های قارچی سایر نواحی بدن.
- درمان آکنه: بعنوان یک ضدباکتری طبیعی که به کاهش تعداد باکتری‌های عامل آکنه (جوش) کمک مینماید.
- رفع شوره سر و التهاب پوست: به دلیل خاصیت ضدالتهابی و ضدقارچی.
- عفونت‌های باکتریایی جزئی: مثل بریدگی‌های کوچک، خراش‌ها و زخم‌های سطحی.
- نیش حشرات: برای تسکین خارش و التهاب ناشی از گزش حشرات.
با توجه به نبود مستندات علمی، بهتر است با احتیاط مصرف شود.
استفاده از روغن درخت چای در کودکان زیر 6 سال به دلیل حساسیت بیشتر پوستی توصیه نمی‌شود.
روغن درخت چای را از دسترس کودکان دور نگه دارید تا از مصرف تصادفی آن جلوگیری شود.
مصرف موضعی روغن درخت چای ممکن است در برخی افراد سبب التهاب، قرمزی و تحریک پوست شود.
مصرف خوراکی آن می‌تواند عوارض جدی مانند تهوع، استفراغ، اسهال و مشکلات عصبی ایجاد کند.
تا کنون شواهد زیادی در مورد تداخلات دارویی روغن درخت چای وجود ندارد، اما به دلیل خواص ضدباکتری و ضدقارچ آن، ممکن است با داروهای موضعی مشابه تداخل داشته باشد.
حساسیت پوستی: برخی افراد ممکن است به روغن درخت چای حساسیت نشان دهند، بنابراین بهتر است قبل از استفاده گسترده، مقدار کمی از آن روی بخش کوچکی از پوست آزمایش شود.
مصرف خوراکی: هرگز نباید روغن درخت چای به‌صورت خوراکی مصرف شود، زیرا ممکن است سمی باشد.
دوز مصرفی روغن درخت چای
برای استفاده موضعی : معمولاً روغن درخت چای به غلظت‌های 5 تا 10 درصد در کرم‌ها یا محلول‌ها استفاده میشود. در مواردی که روغن خالص استفاده میشود، باید حتماً رقیق شود زیرا باعث تحریک پوست می‌گردد.
شکل‌های دارویی موجود درخت چای
روغن خالص درخت چای:
که بطور گسترده در محصولات آرایشی و بهداشتی یافت می‌گردد.
صابون، شامپو، کرم و ژل:
بسیاری از محصولات ضد آکنه، ضدشوره و ضدقارچ حاوی این روغن هستند.
روغن درخت چای در محصولات دارویی دینه
ژل موضعی در تیوب آلمینیومی
درمان آکنه ولگاریس
مطالعات بالینی:
- در یک مطالعه بر روی بیماران مبتلا به «آکنه ولگاریس»، استفاده از ژل 5% روغن درخت چای، کاهش قابل‌توجهی در ضایعات آکنه و التهاب‌های پوستی نشان داد.
- مطالعات نشان داده‌اند که روغن درخت چای در درمان «عفونت پای ورزشکاری یا Athlete’s foot»، مؤثر می‌باشد (مشابه با داروهای ضدقارچ موضعی عمل می‌کند).
- در یک تحقیق، مصرف موضعی روغن درخت چای باعث کاهش تعداد باکتری‌های عامل عفونت‌های پوستی مانند «استافیلوکوک اورئوس یا Staphylococcus aureus» شده است.
مقالات و تحقیقات جدید درباره درخت چای:
- مطالعه 2021: نشان داد که استفاده از روغن درخت چای، درمان «عفونت قارچی ناخن» را بهبود می‌بخشد و عوارض کمتری نسبت به داروهای شیمیایی دارد.
- مطالعه 2022: بیان کرد که ترکیبات فعال در روغن درخت چای می‌توانند به‌عنوان بخشی از درمان‌های مکمل برای «عفونت‌های باکتریایی مقاوم به آنتی‌بیوتیک» مورد استفاده قرار گیرند.